MODPACK βιο-διασπώμενο σακίδιο πλάτης

Η Στέλλα Λιόκα είναι πλέον συνάδελφος αρχιτέκτονας που ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο τμήμα αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Στην ερευνητική της εργασία με τίτλο: ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑ η ανάγκη της κοινωνίας για κριτική σκέψη, πέτυχε να συνδυάσει σε ολοκληρωμένο και σαφές κείμενο τα συστατικά ιδρυτικά στοιχεία της περιπέτειάς της στην ανάγνωση αρχών και επιχειρημάτων από τους κλάδους της Φιλοσοφίας, της Λογοτεχνίας, της οπτικής έκφρασης και της κοινωνιολογίας. Εντόπισε επιμελώς τις σχέσεις που ορίζουν την αναδυόμενη προσωπικότητα των ανθρώπων, στις χωρικά και χρονικά ορισμένες κοινωνίες τους. Διερεύνησε και εξέλιξε σε απαιτητικό στοχασμό την ιδέα και την πρακτική της περιπλάνησης-αναγνώρισης του χώρου ως δυνατής και αποκλειστικής ανίχνευσης της έκφρασης της δικής της κοινωνίας που επιτρέπει και δεσμεύει ταυτόχρονα την δράση της. Επιπροσθέτως, απελευθέρωσε ανεξέλεγκτα, χωρίς ενοχές ή περιορισμούς, ιδέες και νοητικές εικόνες που ξεχειλίζουν, κάποιες φορές, χωρίς δομή και συμπαγή συνέχεια, σαν όνειρα, σαν καταιγίδες σημασίας, σαν κατακλυσμοί νοήματος, και, αργότερα, αν γίνει, χρειάζεται να τακτοποιηθούν σε μια αφήγηση, σε μια σειρά ζωγραφικών ερωτηματικών ή απαντήσεων, σε μια ψηφιακή μέτρηση συμπτώσεων-συναντήσεων του πραγματικού με το φανταστικό. Τροφοδοτώντας με υλικά την διαμόρφωση της περιγραφής της εξέλιξη του παρόντος της, καθώς περιλαμβάνει και συγκρατεί την κοινωνία της, προς την κατεύθυνση ενός και πολλών δυνατών μελλοντικών διακλαδώσεων πολιτισμού. Εκεί, η Στέλλα Λιόκα, προσέθετε τον δικό της ισχυρό ιστό ηθικών σχέσεων που σώζουν, θεραπεύουν, νουθετούν, οδηγούν προς την δική της φανταστική ειρηνική περιοχή νοήματος μακριά από την βία του ανεξέλεγκτου εγωϊσμού, στον πυρήνα ενός συστήματος συλλογικών, αλληλέγγυων, πρακτικών και επιδιώξεων.

Από αυτή την περιπέτεια της έρευνάς της γεννήθηκε η ιδέα της συμπύκνωσης των ευρημάτων λόγου, εικόνων, ονείρων, ειδώλων, σε ένα απόσταγμα σημασίας, ένα αντικείμενο, ένα σύντομο ή μακροσκελές κείμενο θέσεων. Το υπόδειγμα και παράδειγμα του δεύτερου κύκλου δράσης της. Γι’αυτό, γυμνασμένη στοχαστικά και δραστήρια πρακτική νέα γυναίκα ερευνήτρια πλησίασε, διερεύνησε, συγκράτησε και εγκατέλειψε αλλεπάλληλες δυνατές υποθέσεις που οδηγούσαν ή εξουδετέρωναν την επιθυμία της να γεννήσει ένα σωστό και πλήρες αντικείμενο- έργο. Γνωρίζοντας και ελέγχοντας κριτικά τις ενδείξεις και τα παράγωγα συνοδευτικά αποτελέσματα κάθε εφήμερου ασταθούς ολοκληρώματος του βλέμματος, της τεχνικής της, της σκέψης της.

Προχώρησε, επιθυμώντας, παίζοντας, στην μέτρηση, το σχεδιασμό, την πειραματική εξέλιξη και την τελική ευτυχή κατασκευαστική ολοκλήρωση ενός αντικειμένου με κυρίαρχη υποχρέωση την ηθική ρύθμιση της ζωής(λειτουργίας) και του ορισμένου ή αόριστου τέλους του. Αναζητώντας και επιβεβαιώνοντας τόσο την ιδέα της όσο και την πρακτική της απόδοσής της. Το βιο-διασπώμενο σακίδιο MODPACK, κατασκευάστηκε σε φυσικό μέγεθος. Δείγμα και ολοκλήρωμα της προσπάθειάς της. Για την υποστήριξη της ζωής στην ύπαιθρο, την μεταφορά, την κάλυψη, την προστασία των υλικών. Καθώς το σχέδιο, κάθε σχέδιο περιπάτου, περιπλάνησης, μπορεί να εκταθεί, να αντέξει στο χρόνο όσο η οδηγός διάθεση του/της ανιχνευτή/τριας της αντοχής της ύλης του μεριμνά και προλαβαίνει, υποτάσσεται στην δύναμη της συναρπαστικής φύσης. Η Στέλλα Λιόκα επικεντρώθηκε στην έρευνά της αλλά και στην αναζήτηση, το διάλογο, με έμπειρους τεχνικούς και διαβιβαστές του τεχνικού πολιτισμού, κατακτητές, κατόχους δειγμάτων και στοιχείων γνώσης, τεχνικής, περιμένοντας να τα μεταβιβάσουν, να τα παραδώσουν, αναπτερώνοντας τη θέλησή της.

Το περίβλημα, το υφαντό από το φυτό κάνναβις (Cannabis sativa), το υλικό πλήρωσης, ο φελλός από τη δρυ την φελλοφόρο (Quercus suber), οι προστιθέμενοι-αποσπώμενοι θύλακες εφοδίων (mods), η συνεργάτης επιφάνεια του σακιδίου με το ανθρώπινο σώμα, τα υποδείγματα (patron) κάθε επιφάνειας ή διαμερίσματος, οι ραφές και οι συνδεσμολογίες τους, οι συναντήσεις και οι ραφές των υλικών, οι τρόποι και οι διάλογοι, οι διευκρινήσεις και οι συμπεριφορές που σταθεροποιούν τα βήματα της σύνθεσης, της σωστής ή διερευνητικής ανταπόκρισης στα τεχνικά και αισθητικά ερωτηματικά, συγκρότησαν το πεδίο εκδηλώσεων της πρώτης και όλων των υποχρεώσεων της σχεδιάστριας οδηγού του πολιτισμού που έρχεται.

Η Στέλλα Λιόκα, μόνη και μαζί με έμπειρους και έμπειρες στις πειθαρχίες των κατασκευών μηχανικούς, εργάτες, τεχνίτες, υπέταξε ακριβώς την διάθεσή της στους ορισμούς, την φιλοσοφία και την περιεχόμενη ηθική υποχρέωση της οικολογίας. Του νέου και παλαιότατου συστήματος ανταπόκρισης και συνδιαλλαγής με το περιβάλλον. Διείδε, άρα στοχάστηκε σωστά, τα νήματα της πορείας του προστάγματός που ακολούθησε. Από την ανάδυση των φυτών και των δένδρων, την συγκομιδή, την επεξεργασία και την τεχνική τροποποίηση των υλικών από το έδαφος, τις καλλιεργητικές συνήθειες και τεχνικές, την τεχνική της επεξεργασίας και της μορφοποίησης της πρώτης ύλης (κάνναβη, φελλός, ξύλο) σε απαλές υφαντές και σκληρές επιφάνειες υποστήριξης που περικλείουν και προστατεύουν τα υλικά της ανθρώπινης ευφυΐας από τον καιρό (ήλιος, αέρας, βροχή, θερμότητα), προστατεύουν το σώμα και την θέληση του ανθρώπου καθώς οδοιπορεί, προελαύνει, ανενόχλητος, χωρίς να ενοχλεί. Έμπειρη πλούσια τεχνίτης και σχεδιάστρια επιχείρησε και πέτυχε την κατασκευή του πλήρους συστήματος υποβοήθησης του/της ελεύθερης οδοιπόρου στον κόσμο του/της.

Το ολοκληρωμένο υπόδειγμα της εργασίας της, ψηφιακό πλέον έκθεμα της μελέτης, υπόδειγμα της πειθαρχημένης σειράς δοκιμών, υστερήσεων, προσαρμογών και πληρότητας ύφους και περιεχομένου αποδεικνύει την δυνατότητά της να συνθέτει σε όλον πολλαπλές ελεύθερες ρίζες σημασίας. Αποδεικνύει πως η νέα γενιά εκπαιδευμένων ανθρώπων πρόκειται να εργαστεί, να δείξει, να αποδείξει πως η παγκόσμια κριτική συζήτηση για το είδος και τις συνθήκες του βιομηχανικού πολιτισμού στην αυγή του 21ου αιώνα εμπνέει και επιταχύνει την ανθοφορία του νέου περιβαλλοντικά συνεπούς παραδείγματος κοινής συλλογικής ζωής σωστά συσχετισμένης με το περιβάλλον της.